ÇOCUK İHMALİ

Çocuğa bakmakla yükümlü kişinin bu yükümlülüğünü yerine getirmemesi, çocuğun giyinme, beslenme, tıbbi bakımı, eğitimi, korunma ve bakılması gibi doğal ihtiyaçlarının karşılanmaması ve duygusal gereksinimler ya da yasam koşulları için gerekli ilgiyi göstermemesidir.

İhmal ve istismarı ayıran en temel nokta ihmalin pasif, istismarın ise aktif bir davranış şekli olmasıdır.  Çocuğu karsılaştığı bazı sağlık ve sosyal sorunlarını, görmezden gelmek, doğal karşılamak veya sorun olarak görmemek çocuk ihmalidir. Örneğin idrarını altına kaçıran (özellikle daha önce idrar kontrolü sağlamış olan) bir çocuğun ailesinin, bu sorunu bir hastalık olarak görmemesi, ailede benzer yakınması olan başka kişilerin varlığında bu durumu kabullenilmesi, doğal karşılanması ihmale bir örnek olarak gösterilebilir. Çocuğun emniyeti için gereken önlemlerin alınmaması da ihmal kapsamındadır. Anne-baba ihmali ciddi trajik sonuçlara neden olan yaralanmalarla sonuçlanabilir. Bu durumun fiziksel, sosyal, gelişimsel ve duygusal kötü sonuçları ortaya çıkacaktır. İhmal, özellikle büyüme geriliği olan, psikososyal uyum güçlüğü çeken, eğitim gereksinimleri karşılanmayan çocuklarda akla gelmelidir.